Dawno nie było nic typowo po włosku, więc nadrabiam zaległości. To danie początkowo nie przyciągnęło przesadnie mojej uwagi. Głównie dlatego, że zanurzanie czegoś, co ma na sobie chrupiącą panierkę w sosie, jakoś mi nie pasowało. Potem pomyślałam, że przecież na podobnej zasadzie przygotowuję często rybę w zalewie, czy choćby tę po grecku. Spróbowałam więc i nieco mi wstyd, że nie doceniłam wcześniej tego dania. Polecam i Wam. Tradycyjnie prześledziłam mnóstwo przepisów i oto wersja, którą wybrałam, tradycyjnie dorzucając coś od siebie 😉 Smacznego!
Category: kurczak
O mój kurczaku w rozmarynie!
Rozmaryn, to jedno z moich ulubionych ziół. Trzeba z nim uważać, bo potrafi dodać potrawie goryczy. Jeśli jednak używa się go z rozwagą, to genialnie komponuje się zarówno w daniach warzywnych, jak i mięsnych. Dlaczego tak go lubię? Może dlatego, że ma tak charakterystyczny smak, iż nie da się go pomylić z jakąkolwiek inną przyprawą. Lubię takie indywidualności 🙂 Dzisiaj połączyłam go z mięsem drobiowym i śmietanowym sosem.
- 2 średnie filety z kurczaka
- kilka gałązek rozmarynu
- 2 ząbki czosnku
- 2-3 cebulki dymki
- pół łyżeczki białego pieprzu
- łyżeczka soli
- 1/4 szklanki oleju
- czubata łyżka gęstej, kwaśnej śmietany
- 1/3 łyżeczki mąki ziemniaczanej
- 100 ml białego wytrawnego wina
- 100 ml wody
- pół niedużej cytryny
Mięso oczyszczamy, kroimy na kawałki, niezbyt małe. Oprószamy solą i pieprzem. Dodajemy rozmaryn oraz plastry cytryny, wcześniej lekko wyciskając z nich sok. Wszystko zalewamy olejem i odstawiamy na przynajmniej 1 h.
Po tym czasie kurczaka wraz z olejem, w którym się marynował, przekładamy do garnka. Smażymy krótko, lecz na sporym ogniu, do czasu aż mięso zmieni kolor na białe.
Dodajemy rozdrobnioną dymkę i ząbki czosnku w całości.
Chwilę przesmażamy. Dolewamy wino i wodę.
Dodajemy rozmaryn z marynaty i dusimy pod przykryciem około 5 minut.
Śmietanę mieszamy z mąką i rozprowadzamy wszystko w niewielkiej ilości ciepłej wody.
Doprawiamy tą miksturą kurczaka.
Gotujemy jeszcze kilka minut. Próbujemy i ewentualnie doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Długość duszenia oczywiście zależy od wielkości kawałków, najlepiej sprawdzajcie w trakcie gotowania.
Kurczak w winie- palce lizać! :)
Czasami lubię szperać za przepisami, które są bardziej skomplikowane, wymagają więcej pracy niż zwykle, lub nieoczywistych składników. Weekendy są najlepsze do takich eksperymentów. Jednak na co dzień wybieram szybkie i proste gotowanie. Kuchnia śródziemnomorska jest przesycona takimi daniami i dlatego inspiruję się nią najczęściej. Pyszne lokalne składniki, potraktowane w odpowiedni sposób, potrafią stworzyć potrawę równie pyszną, co te najbardziej wyszukane z ekskluzywnych restauracji. Dzisiaj mam dla Was taką właśnie potrawę. Soczysty, pyszny kurczak, cudo, które robi się praktycznie samo.
- 9 podudzi z kurczaka
- 20-25 pomidorków truskawkowych (dość słodkich o cienkiej skórce)
- garść zielonych oliwek bez pestek
- duża cebula (ja użyłam średniej + 2 szalotki)
- 3 ząbki czosnku
- ostra papryczka
- 200 ml czerwonego wytrawnego wina
- 100-150 ml wody
- sól
- natka pietruszki
- 1/3 szklanki oliwy do smażenia
W garnku/patelni z dość grubym dnem rozgrzewamy oliwę.
Na dużym ogniu podsmażamy kurczaka, z każdej strony, aż będzie pięknie rumiany.
W międzyczasie obieramy i kroimy na kawałki cebulę- nie musi być drobno.
Myjemy pomidorki.
Kroimy oliwki, przynajmniej na połówki.
Kroimy papryczkę.
Lekko rozdrabniamy czosnek.
Gdy kurczak będzie już dość ładnie przysmażony- zmniejszamy ogień i dorzucamy cebulę i smażymy około 5 minut.
Następnie dodajemy papryczkę i czosnek.
Po chwili dodajemy oliwki i pomidory.
Wszystko lekko solimy, na początek dodajcie pół łyżeczki, w trakcie gotowania można zawsze dosolić. Znów podkręcamy ogień, dolewamy wino i doprowadzamy do zagotowania.
Gotujemy na pełnym ogniu jakieś 3 minuty. Dolewamy wodę.
Przykręcamy ogień, przykrywamy garnek i dusimy 45-60 minut, w zależności od wielkości podudzi. Od czasu do czasu mieszamy. Na koniec dorzucamy natkę pietruszki, ewentualnie doprawiamy do smaku solą.
Jeśli to konieczne gotujemy chwilę na dużym ogniu bez przykrycia, by zredukować ilość sosu. Podajemy z ulubionymi dodatkami.
Kurczak według Czarka E.
Ten przepis został stworzony przez mojego przyjaciela, a zmodyfikowany przeze mnie. Powstał podczas pewnego leniwego wieczora, kiedy to tak długo zastanawialiśmy się gdzie udać się na jakieś żarełko, aż w końcu zrobiło się późno i postanowiliśmy zostać w domu i coś upichcić. Danie wydaje się być ubogie w składniki, ale z założenia właśnie takie miało być. Wyszło pysznie, dlatego postanowiłam nad nim trochę popracować i Wam zaprezentować. Oceńcie efekty.
- 8 niedużych udek (po 2 na porcję)
- 4 średnie marchewki
- spora cebula
- ząbek czosnku
- 1/2 szklanki wytrawnego białego wina
- 1/5 szklanki sherry (możemy ten składnik wymienić na inne półsłodkie czerwone wino, lub po prostu płaską łyżkę miodu)
- woda
- sól i pieprz
- 5-6 łyżek oliwy z oliwek
Cebulę obieramy i kroimy na ósemki, a właściwie to dowolnie, byle nie za drobno.
Marchew obieramy i kroimy w plastry. Na lekko rozgrzanej oliwie podsmażamy marchew, przez około 5 minut.
Następnie dodajemy cebulę, a gdy ta się lekko zeszkli, wyciskamy do całości ząbek czosnku.
Chwilę podsmażamy. Wlewamy 3/4 szklanki wody.
Następnie do garnka trafia białe wino.
Doprawiamy lekko solą i odrobiną pieprzu, gotujemy jakieś 10 minut, pozwalamy alkoholowi wyparować.
W garnku układamy oczyszczone, umyte mięso.
Powinno być tylko lekko zanurzone w płynie. Dusimy pod przykryciem przez około 40 minut, od czasu do czasu przekładając udko ze strony na stronę. Dolewamy sherry.
Pod odkrytym garnkiem zwiększamy nieco ogień i redukujemy ilość płynu, by powstał lekko lepki, aromatyczny sos. Na koniec próbujemy i w razie konieczności doprawiamy do smaku solą i pieprzem.
P.S. Skóry z kurczaka nie zdejmowałam, część wygotowała się do sosu nadając mu smaku i tej swoistej lekkiej lepkości, a część, która została, leciutko dała się zdjąć z mięska- oczywiście jeśli nie lubicie jeść takiej skóry.
Kurczak znikający w mig!
Z dystansem, a może wręcz z lekkim stresem podchodzę do pieczenia mięs. Uważam, że jest to jedna z bardziej niezwykłych umiejętności w kuchni. Nie chodzi mi wcale o smak, o przyprawienie, bo to zależy od indywidualnych preferencji, mam na myśli sztukę upieczenie w punkt, aby mięsko było idealne, soczyste. Każde mięso wymaga innego podejścia, przygotowania, które zależy nie tylko od przepisu na konkretną potrawę, którą chcemy przyrządzić, ale może przede wszystkim od gatunku mięsa, jego jakości i wielkości. Zawitał w mojej głowie pomysł przygotowania dla Was takiego zestawienia- ściągawki, zawierającej wskazówki i rady jak powalić Waszych bliskich mięsnymi wypiekami. Trzymajcie kciuki! A póki co, skorzystajcie z poniższego przepisu na pysznie faszerowanego kurczaka.
- 2 kg kurczaka (wypatroszonego)
- 2 garście suszonych grzybów (podgrzybki, prawdziwki)
- 100 g kaszy gryczanej, nieprażonej
- 200 g surowych kiełbasek wieprzowych
- jajko
- marynata: 50-70 g świeżej kurkumy (lub łyżka sproszkowanej), łyżka słodkiej papryki, pół łyżki ostrej papryki, łyżka czosnku niedźwiedziego, łyżka majeranku, pół łyżki tymianku, pół łyżki sproszkowanej trawy cytrynowej, łyżka soli, pół szklanki oleju/oliwy nadającej się do pieczenia
- 2 łyżki bułki tartej
- sól i pieprz do doprawienia farszu
- woda
- przydadzą się: igła i nici
Kurczaka czyścimy, myjemy, osuszamy. Przygotowujemy marynatę. Do miseczki wrzucamy suche składniki, zioła i paprykę.
Kurkumę dokładnie myjemy, nie musimy obierać, ścieramy na tarce na wiórki, na małych oczkach.
Uwaga- kurkuma silnie barwi, więc dobrze przygotowywać to mięsko w rękawiczkach. Kurkumę mieszamy z przyprawami i oliwą.
Nacieramy nimi kurczaka, także lekko w środku.
Odstawiamy na minimum 2 h do zamarynowania, w chłodne miejsce/do lodówki. Gotujemy kaszę. Grzyby namaczamy, odlewamy wodę i w świeżej gotujemy jakieś 15 minut. Studzimy i kroimy je, nie za bardzo drobno. Kiełbaski wyjmujemy z osłonek.
Wszystkie te składniki mieszamy ze sobą, z dodatkiem jajka. Dodajemy bułkę tartą, doprawiamy lekko solą i dość sporą ilością pieprzu.
Gotowym farszem nadziewamy zamarynowanego kurczaka, od strony kupra.
Zaszywamy.
Kuczaka włożyłam do naczynia żaroodpornego, w którym ledwo się mieścił, ściśle wypełniał.
Otwór od strony szyi “zatkałam” samą szyją i farsz nie wypłynął w trakcie pieczenia. Jeśli macie co do tego wątpliwości- zaszyjcie kurczaka także od strony szyi. Dobrze żeby kurczak wyjęty z lodówki postał jakieś 1/2 godziny po nadzianiu w temperaturze pokojowej. Przykrywamy nasze ptaszysko folią, lub przykrywką jeśli macie odpowiednie naczynie.
Dobrze aby wraz z kurczakiem do naczynia trafił także tłuszcz z marynaty i nieco wody, ok 1/4 szklanki. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 220 stopni. Po 15 minutach zmniejszamy temperaturę do 180 stopni i pieczemy dalej pod przykryciem przez godzinę. Następnie odkrywamy, polewamy pieczonkę 1/2 szklanki wody. Pieczemy dalej przez 45 minut, polewając kurczaka co jakiś czas powstałym na dnie naczynia sosem. Przed porcjowaniem dobrze jeśli odstawimy kurczaka na kilka minut.
Zupa, której składniki to małżeństwo idealne!
Być może większość z Was już doskonale wie, że uwielbiam tradycyjną kuchnię i kiedy prezentuję przepisy mocno zakorzenione w historii danego miejsca- staram się aby były najbardziej jak to możliwe zbliżone do oryginału. Często jest to bardzo trudne- albo brakuje oryginalnych składników albo okazuje się, że jak to z tradycyjnymi daniami bywa, w każdym domu gotuje się je nieco inaczej, według rodzinnego przepisu. Tak jest i z tą zupą, którą chcę Wam dzisiaj zaproponować. Minestra maritata to zupa gotowana na specjalne okazje. Zwykle na Wielkanoc, ale zdarza się, że i na Boże Narodzenie lub po prostu na ważne, rodzinne uroczystości. Jej nazwę często błędnie tłumaczy się jako zupa małżeńska lub zupa weselna, a tak naprawdę w wolnym tłumaczeniu oznacza zupę z idealnie łączących się ze sobą składników. Ugotujcie i oceńcie!
Składniki na 6-8 solidnych porcji zupy:
- 250 g friarielli
- 1/3 małej główki kapusty włoskiej
- mały brokuł
- 150 g wędzonego boczku
- 200 g żeberek wieprzowych
- 200 g wołowiny (na przykład łaty wołowej)
- udko z kurczaka
- 3 średnie marchewki
- 2 łodygi selera naciowego
- natka pietruszki
- nieco liści selera
- ząbek czosnku
- sól
- pieprz
- Pecorino Romano
Zaczynamy od wywaru. Na początek do garnka powinno trafić mięso wołowe i wieprzowe.
Dodajemy czosnek.
Gotujemy jakieś 30 minut. Oczywiście usuwamy wszelkie szumy. Po tym czasie dodajemy mięso drobiowe.
Marchewkę i selera kroimy w plastry lub w kostkę.
Dodajemy do gotującego się wywaru.
Gotujemy dalej, przez około 45 minut, na małym ogniu. Wyciągamy ugotowane mięso i pozostawiamy do przestudzenia.
Boczek kroimy w kostkę i podsmażamy.
Gdy będzie ładnie zrumieniony- zdejmujemy z patelni.
Na wytopionym tłuszczu podsmażamy lekko przesiekane friarielli.
W międzyczasie brokuł dzielimy na nieduże różyczki i wrzucamy do gotującego się wywaru.
Szatkujemy kapustę i po kilku minutach także wrzucamy do bulionu.
Liście selera i pietruszkę kroimy, dokładamy do warzącej się zupy wraz z podsmażonym boczkiem.
Dodajemy także friarielli.
Na patelnię, gdzie podsmażał się boczek a potem friarielli wlewamy nieco wody i przy jej pomocy zbieramy wszystkie smaki- przelewamy do zupy.
Ugotowane i przestudzone mięso kroimy na kawałki.
Dodajemy do całości.
Wszystko gotujemy kilka minut. Doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Podając, oprószamy startym serem.
Dyniowo-kokosowe curry z kurczakiem
Dynia, naukowo cucurbita, to genialne źródło witamin, antyoksydantów, które mogą hamować rozwój zmian nowotworowych, działa korzystnie na nasz wzrok. Jest pełna substancji obniżających poziom złego cholesterolu we krwi oraz błonnika, który wspomaga trawienia a co za tym idzie- utratę wagi.. Nic tylko jeść! Moja jesienna kuchnia jest pełna dań z dynią. To bardzo wdzięczny produkt, który każdej potrawie dodaje smaku, struktury, a przy tym wdzięcznie przyjmuje wszystkie bardziej wyraziste akcenty, z którymi ją łączymy. Dlatego świetnie nadaje się jako podstawa potrawki z mięsa drobiowego w towarzystwie aromatycznych przypraw.
Składniki na 4 porcje:
- spora podwójna pierś z kurczaka
- pół niedużej dyni (ok. 1 kg)
- cienki makaron ryżowy, ok 150 g
- 300-400 ml mleka kokosowego
- średnia słodka czerwona papryka
- papryczka chili lub płatki chili (ok 1/2 łyżeczki lub więcej jeśli lubicie ostrzej)
- 3 łodygi selera naciowego
- mała cebulka
- 2-3 ząbki czosnku
- pół łyżeczki curry
- pół łyżeczki kurkumy
- pół łyżeczki sproszkowanej trawy cytrynowej lub ok. 3-4 łyżki soku z cytryny
- szczypta kuminu
- sól
- solidna łyżka oleju kokosowego
Dynię pozbawiamy pestek, obieramy i kroimy w średnią kostkę.
W drobną kostkę kroimy cebulkę, selera naciowego i paprykę.
Rozgrzewamy olej.
Podsmażamy na nim wszystkie pokrojone składniki.
Oczyszczamy mięso i także kroimy w kostkę/nieduże paski. Przesuwamy warzywa na bok patelni i podsmażamy mięso.
Jeśli macie małą patelnie podsmażcie mięso na osobnej- krótko na sporym ogniu i dodajcie do warzyw. Przez praskę przeciskamy czosnek- dodajemy.
Dolewamy mleko kokosowe.
Lekko solimy. Gotujemy wszystko ok 10 minut. Dosypujemy przyprawy.
Chwilę gotujemy.
Próbujemy i jeśli to konieczne doprawiamy solą i chili. Zgodnie z instrukcją przygotowujemy ryż.
Zwykle zalewa się go wrzątkiem i trzyma pod przykryciem ok. 5 minut. Mieszamy z resztą dania- serwujemy.
Makaron na bogato
Jest to danie, z którym mam bardzo miłe skojarzenia. Kiedyś podobne zachwyciło mnie i moją przyjaciółkę w jakiejś warszawskiej restauracji. Było tak pyszne, że próbowałyśmy potem je odtworzyć we własnej kuchni. Oczywiście wyszła nam inna potrawa, ale nie wiem, czy nawet nie smaczniejsza wersja. Bo ten makaron jest rewelacyjny! Bardzo chętnie wracam do niego co jakiś czas. Myślę, że kiedy spróbujecie, to też wpiszecie go na stałe do domowego jadłospisu.
- 400 g makaronu, ja wykorzystałam kokardki
- 200 g świeżego szpinaku
- 500 g pieczarek
- 500 g mięsa z kurczaka ( ja użyłam mięsa oddzielonego od podudzi)
- pół szklanki parmezanu
- solidna łyżka kwaśnej śmietany 18%
- łyża masła
- 2-3 łyżki oliwy z suszonych pomidorów
- 6-8 suszonych pomidorów z oliwy
- 3 spore ząbki czosnku
- czarny pieprz
- sól
Najpierw przygotowujemy składniki. Mięso oczyszczamy, kroimy w niezbyt grube paski. Pieczarki czyścimy (ja myję, nie obieram) kroimy w średnią kostkę. Rozgrzewamy oliwę wraz z masłem.
Na dość dużym ogniu podsmażamy kurczaka.
Gdy mięso zacznie łapać temperaturę i zbieleje- dorzucamy przeciśnięty przez praskę czosnek.
Chwilę podsmażamy i dodajemy pokrojone pieczarki i pokrojone suszone pomidory. Lekko solimy, by grzyby szybciej puściły wodę.
Przykrywamy i dusimy jakieś 10 minut. Następnie dodajemy umyty szpinak.
Mieszamy, przykrywamy. Dusimy 5 minut.
Dodajemy śmietanę, mieszamy.
Dodajemy starty parmezan.
Jeszcze chwilę dusimy. Próbujemy- dość obficie pieprzymy i solimy do smaku. W międzyczasie w osolonej wodzie gotujemy makaron. Serwujemy 🙂
PRZEPYSZNA SAŁATKA À LA CEZAR
Przygotowanie tej sałatki zajmuje trochę czasu. Przyznaję. Ale czy jest ktoś, kto nie lubi “cezara”? Chyba nie. Sałatka nie zawiera wielu składników, ale eksplozja smaków, które w sobie łączy, jest czymś wręcz uzależniającym. Historia powstania tego dania, jak w wielu innych przypadkach nie jest jasna. Jedna z wersji mówi o jej stworzeniu przez kucharza włoskiego pochodzenia, o imieniu Caesar, w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Wpadł na taki pomysł, pracując w restauracji w Meksyku. Pewnego dnia musiał poradzić sobie z brakiem składników, a co za tym idzie, stworzyć danie z tego, co akurat zostało w spiżarni. Dla mnie historia ta jest całkiem wiarygodna. Ileż to razy tworzyłam coś z niczego! Oto moja ulubiona wersja tej popularnej sałatki.
Składniki na 6-8 sporych porcji sałatki:
- nieduża sałata lodowa
- 3 małe sałaty rzymskie
- 15 pomidorków koktajlowych
- średnia bagietka czosnkowa
- 2 ząbki czosnku
- 1,5 piersi z kurczaka (lub 1 duża podwójna)
- 250 ml naturalnego jogurtu
- 2 łyżeczki curry
- 2 łyżeczki kurkumy
- 5 łyżek oleju
- sól
Na sos:
- pół szklanki startego parmezanu
- 3 żółtka
- 4-5 anchois (sardeli)
- ząbek czosnku
- 3 łyżki sosu Worcester
- sok z połowy cytryny
- 1/4 szklanki delikatnej oliwy z oliwek lub dobrej jakości oleju
- 1/5 szklanki białego wytrawnego, lekkiego w smaku wina
- sól i pieprz
Zaczynamy od przygotowania kurczaka. Piersi czyścimy z wszelkich kostek, błonek. Myjemy, suszymy. Drobno kroimy czosnek. Mieszamy z jogurtem.
Dodajemy kurkumę, curry i czubatą łyżeczkę soli.
Dolewamy olej, mieszamy.
Obtaczamy w tej miksturze piersi.
Odstawiamy na jakieś 30 minut do lodówki. Lekko natłuszczamy blaszkę.
Układamy na niej kurczaka.
Pieczemy 25 minut w 200 stopniach.
Po ostudzeniu kroimy w plastry. Sałatę myjemy, suszymy, nie kroimy, lekko rozdrabniamy po prostu rozrywając- dzięki temu nie zniszczymy jej struktury i będzie super chrupiąca. Ząbek czosnku kroimy w dość drobną kosteczkę, podobnie jak anchois.
Dodatkowo rozcieramy przy pomocy noża, żeby składniki jak najszybciej oddały jak najwięcej aromatu. Dodajemy do żółtek.
Dosypujemy parmezan. Dolewamy sos Worcester, sok z cytryny, odrobinę wina i oleju, pieprzymy- mieszamy. Olej i wino dodajemy dalej, ale stopniowo, cały czas mieszając, pilnując by sos nie rozwarstwił się.
Odstawiamy na jakieś 15 minut aby smaki przegryzły się. Próbujemy, doprawiamy solą i jeśli to konieczne, jeszcze pieprzem. Sosu wyjdzie dość sporo i bardzo dobrze, bo sekret tej sałatki tkwi właśnie w nim. Zatem polecam liść po liściu, dokładnie obtoczyć w tej miksturze.
Pomidorki kroimy na połówki.
Dokładamy do sałatki, tak jak i pokrojonego kurczaka. Na koniec w kostkę kroimy bagietkę i na suchej, średnio rozgrzanej patelni “suszymy” pieczywo aż stanie się chrupiące.
Posypujemy całość i serwujemy. Smacznego!
Kurczę na ryżu pieczone
Kiedyś już proponowałam Wam danie mięsne zapiekane z ryżem. Jest to naprawdę fajna opcja posiłku, w sumie jednogarnkowego, pełnego cudownych aromatów. Zapiekanie gwarantuje niezwykłą głębię smaku i jego wzajemne, interesujące przenikanie się. Jest to także propozycja, którą z chęcią wykorzystuję, na przykład przygotowując obiad dla kilkunastu osób, przy okazji rodzinnej uroczystości. Może pierwsze kroki wymagają nieco zachodu, jednak potem, gdy potrawa się piecze, mam czas na przygotowanie czegoś innego lub po prostu samej siebie na przyjęcie gości 😉 Tym razem postawiłam na kurczaka. Danie wyszło pyszne, mięso aromatyczne i soczyste, ryż pełen smaku, lekko kremowy. Wszystkim przypadło do gustu i na pewno nie raz je powtórzę.
Składniki na 5 porcji:
- 5 pałek z kurczaka
- 500 g ryżu
- 100 g masła
- 1 l delikatnego bulionu (mięsnego lub warzywnego)
- 4 łyżki pikantnego ketchupu
- 200 ml białego wytrawnego wina.
- 10 plastrów wędzonego surowego boczku bez skóry
- sól i pieprz
- nieco świeżych ziół, na przykład oregano, cząber, tymianek.
- marynata do mięsa (100 ml oleju, płaska łyżeczka soli, łyżeczka papryki ostrej, łyżeczka papryki słodkiej, łyżeczka czosnku niedźwiedziego, łyżeczka cząbru, łyżeczka majeranku, szczypta curry)
Pałki z kurczaka myjemy i osuszamy.
Pozbawiamy skóry.
Mieszamy suche składniki na marynatę.
Mieszamy z olejem tworząc dość rzadką pastę.
Nacieramy nią mięso.
Odstawiamy do zamarynowania. Na kilka godzin, lub najlepiej na całą noc. Pałki z kurczaka owijamy boczkiem, po 2 plastry na jedną porcję.
Na dno naczynia żaroodpornego wysypujmy ryż. Układamy na ryżu. Podgrzewamy bulion. Dolewamy wino.
Dokładamy masło i ketchup, zagotowujemy.
Dodajemy odrobinę świeżych ziół, by aromatyzowały zalewę.
Próbujemy i ewentualnie doprawiamy solą i pieprzem do smaku. Nagrzewamy piekarnik do 180 stopni. Kurczaka z ryżem zalewamy 3/4 bulionu z winem.
Pieczemy ok. 1 h i 15- 30 minut. Najpierw z włączoną dolą grzałką. Mniej więcej w połowie pieczenia, jeśli to konieczne, dolewamy pozostałą część bulionu i włączamy także górną grzałkę. Na koniec, jeśli to konieczne, możemy włączyć opcję grilla, by ładnie przypiec boczek. Polecam podać z lekką sałatką, moją propozycję znajdziecie tutaj
